Συναντήσαμε την εικαστικό και γλύπτρια Γεωργία Μπλιάτσου, η οποία με ανοιξιάτικη διάθεση μας υποδέχτηκε στην «αγκαλιά» του εργαστηρίου της και μας μύησε στην ιστορία πίσω από την τέχνη της, πίσω από τα γεμάτο ιστορίες πορτραίτα της, τα πολύχρωμα φυσικά της τοπία και τις ευρηματικές χειροτεχνίες και κατασκευές της, που με τόσο μεράκι δημιουργεί έως και σήμερα. Σε ένα χώρο που σφύζει από ζωή και αρώματα ποικίλων λουλουδιών της εποχής, η καλλιτέχνιδα ανοίγει το κουτί του παρελθόντος φτάνοντας στο σήμερα και ένα πολύ αγαπητό της κομμάτι με το οποίο και ασχολείται αυτό τον καιρό, που δεν είναι άλλο από τη φύση και την μαγεία της, φέρνοντας στο τώρα μία γεύση από την αρχαιότητα και τις ρίζες των αγαπημένων της θεμάτων με μότο της: «Η δημιουργία είναι επικοινωνία».
Η Γεωργία Μπλιάτσου σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ενώ αργότερα πήρε στα δικά της χέρια τη διδακτική σκυτάλη με μια δεκαπενταετή συμβολή στη Μέση Εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός στον τομέα των καλλιτεχνικών. Έχοντας λάβει μέρος σε 25 συνολικά ομαδικές εκθέσεις, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, ανάμεσα στις σημαντικότερες διακρίσεις της κατατάσσονται εκείνη στην Biennale της Βουλγαρίας το ’89 αλλά και άλλες σε χώρες του εξωτερικού, όπως στη Γερμανία και την Πολωνία. Έργα της βρίσκονται στην Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης, στο Μουσείο Βορρέ, στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, στο Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα στην Κώ, Rowaq Al-Balqa Foundation, στο Αμάν Ιορδανία, σε ιδιωτική συλλογή στη FIladelphia Usa, στην Credit Lyonnais και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές παγκοσμίως.
Συνέντευξη στη Μαρία Δήμου
Η θεματολογία της κυμαίνεται σε πορτραίτα και φυσικά τοπία με βασικότερη πηγή έμπνευσής της τη Μητέρα Φύση και υλικά της: ακρυλικά, ακουαρέλες και παστέλ. Για τα αντικείμενά της, χρησιμοποιεί κυρίως ξύλο, μέταλλο και πλεξιγκλάς. Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται πιστά με τη μελέτη του ιστορικού παρελθόντος και τη μαγική του σύνδεση με το σήμερα, καθότι σύμφωνα με τα λεγόμενά της, το αύριο δεν υφίσταται δίχως το χθες.
Επιπλέον, ασχολείται με την εικονογράφηση βιβλίων, ενώ η ευρεία γκάμα των δουλειών της ενυπάρχει κάπου ανάμεσα στην Αθήνα και την Κέα (Τζια), δύο ιδιαιτέρως σημαντικά μέρη για την ίδια. Στις μέχρι τώρα ζωγραφικές της συλλογές, έχει καταπιαστεί με σκιές, λουλούδια, ζώα, σκηνές από την Επανάσταση, τη θάλασσα, τη ζωή, την απουσία και τον συνδυασμό των δύο, καθώς και τη μοναξιά με μια νοσταλγική, πλην όμως, αισιόδοξη πνοή.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΙΡΛΑΝΔΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ: «ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣ Ή ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ΠΕΣ ΤΟ ΣΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ. ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ»
Η καλλιτεχνική της πορεία ξεκινά με μια ενδότερη ματιά στην κοινότητα της Κέας. Ένα διεξοδικό πορτραίτο για καθέναν από τους ανθρώπους του αγαπημένου της νησιού, μεταφρασμένο σε ζωγραφική και συνεντεύξεις τους στο βιβλίο και την αντίστοιχη έκθεση: «Απογραφές της μνήμης-Μαρτυρίες από την Τζια», που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Μέσα σε μια πολυταξιδεμένη και πλούσια σε εμπειρίες διαδρομή από κουλτούρες, ήθη και ειδυλλιακές τοποθεσίες -που άλλωστε ενέπνευσαν και την πλειοψηφία των έργων της- η Γεωργία Μπλιάτσου του σήμερα, εξερευνεί τη «μέλισσα» και τη συναρπαστική της ιστορία από τους μύθους μέχρι και τη σημαντικότητα και τις ποικιλόμορφες πτυχές της σε μια σειρά έργων με όνομα, «Μέλι & Γάλα».
Διαβάστε τη συνέντευξη στο ArtViews.gr
