Την μεγάλη κυρία της ελληνικής βιομηχανίας αποχαιρετά το ελληνικό τμήμα της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων στέλνοντας τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Η Καίτη Κυριακοπούλου υπήρξε ευεργέτης και υποστηρικτής του έργου μας. Ο επίτιμος διεθνή πρόεδρος της ΕΕΔ είναι ο πιο κατάλληλος να μιλήσει για το έργο της.
————————————————————————————–
“Η επιχειρηματίας που έφυγε από τη ζωή αποτελούσε ζωντανό παράδειγμα του πώς πρέπει να σκέπτεται, να δρα και να συμπεριφέρεται ένας πραγματικός παραγωγός πλούτου”
Γράφει Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.
Τη γνώρισα πριν από 40 χρόνια ακριβώς. Και από την πρώτη στιγμή εντυπωσιάστηκα από την ευθύτητα του λόγου, την ταχύτητα της αντιλήψεως, την ορθολογική θεώρηση της πραγματικότητας και την πνευματική ευαισθησία.
Η πρώτη της κουβέντα στη μακρά συζήτηση που ακολούθησε, ήταν ότι ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος, ο διευθυντής του και εγώ, είμαστε αυστηροί με τον κομμουνισμό και ίσως το όλο θέμα θα έπρεπε να το δούμε πιο ήρεμα και με μεγαλύτερη ευρύτητα».
«Για μένα, κυρία Κυριακοπούλου», της απάντησα, «το πρόβλημα δεν είναι ο κομμουνισμός ως θεωρία και κοσμοαντίληψη, αλλά τα έργα και οι συμπεριφορές αυτών που λένε ότι τον εκπροσωπούν. Και, από την άποψη αυτή, ο Νικήτα Χρουτσκώφ, στην περίφημη ομιλία του για τη σταλινική περίοδο, είναι πολύ πιο οξύς στην κριτική του από εμάς στον Ο.Τ….». Χαμογελώντας μάλλον αινιγματικά, η Καίτη Κυριακοπούλου άλλαξε τη συζήτηση και άρχισε να μου αναπτύσσει τις θέσεις και απόψεις της για τον ρόλο της βιομηχανίας στην Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ομολογώ ότι άναυδος παρακολουθούσα ένα μεγαλειώδες μάθημα πολιτικής οικονομίας και οικονομικής φιλοσοφίας, που ποτέ δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς. Για πρώτη φορά άκουγα μια εκπρόσωπο της ελληνικής βιομηχανίας να κάνει λόγο για τη διαφορά μεταξύ «έχειν» και «είναι» και να υπογραμμίζει ότι χρέος του συνειδητού επιχειρηματία είναι να φροντίζει σε μια κοινωνία, η παραγωγή οικονομικού κεφαλαίου να συμβαδίζει με τον σχηματισμό και αντίστοιχου ηθικού κεφαλαίου. «Είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η παρακμή», υποστήριζε η Καίτη Κυριακοπούλου.
Αυτός είναι ο λόγος που ένα μέρος της ζωής της και του έργου της το αφιέρωσε στην ενίσχυση της παιδείας και του πολιτισμού.
Έτσι, πολλά χρόνια πριν γίνει της μόδας, η Καίτη Κυριακοπούλου, με έργα και όχι λόγια, έφερε στην ελληνική οικονομική ζωή την εταιρική κοινωνική ευθύνη, την οποία στη συνέχεια έκανε πράξη με συγκεκριμένες πολιτικές και πράξεις.
Από την άποψη αυτή, η S&B Βιομηχανικά Ορυκτά, που είναι η εταιρεία που προέκυψε από τη συγχώνευση της «Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης» και της «Βωξίτες Παρνασσού», πολύ πριν εξαγοραστούν από την Imerys, υπήρξε πρωτοπόρος σε κοινωνικό έργο στη χώρα.
Στην εταιρεία που ίδρυσαν οι αδελφοί Ηλιόπουλοι και στην οποία από το 1970 η Καίτη Κυριακοπούλου, κόρη του Αθανάσιου Ηλιόπουλου, είχε την ηγεσία της, η προστασία και η πρόοδος του ανθρωπίνου κεφαλαίου αποτελούσαν πάγια και αδιαπραγμάτευτη αρχή.
Στον αμιγώς βιομηχανικό χώρο, η Καίτη Κυριακοπούλου, χάρη στην ευρύτατη, διεθνή μόρφωσή της, πίστευε σε κάτι που είναι και το μεγάλο μειονέκτημα της ελληνικής παραγωγής: στην εξωστρέφεια.
Με σπουδές στο Mount Holyoke και με θητεία ενός έτους στο περίφημο Εργαστήριο Bell, η Καίτη Κυριακοπούλου, πέρα από την εμπειρία που είχε αποκτήσει, διέθετε μια σπάνια οικουμενική αντίληψη του επιχειρείν. Ήταν επίσης μοναδική η ικανότητά της να επιλέγει συνεργάτες και να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητές τους, βοηθώντας τους να αναδεικνύουν την προσωπικότητά τους.
Στη διάρκεια της τριακονταετίας 1970-2000, η Καίτη Κυριακοπούλου δημιούργησε τις βάσεις για την πολυεθνικοποίηση του Ομίλου, έργο το οποίο ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία ο υιός της Οδυσσέας. Έτσι, όταν στις 27 Φεβρουαρίου 2015 η γαλλική πολυεθνική Imerys ανακοίνωσε την εξαγορά του Ομίλου S&B, μεγάλου παίκτη στο βιομηχανικά ορυκτά, ο τελευταίος είχε παρουσία σε 22 χώρες, απασχολούσε 2.000 άτομα και πραγματοποιούσε κύκλο εργασιών πάνω από 400 εκατ. ευρώ.
Ήταν δηλαδή ένας ισχυρός παίκτης στη διεθνή αγορά, τον οποίον οι Γάλλοι ανταγωνιστές του είχαν κάθε λόγο να εξαγοράσουν για να ισχυροποιήσουν τη διεθνή θέση τους.
Υπό αυτή την έννοια, η Καίτη Κυριακοπούλου υπήρξε πρωτοπόρος και στην ανάπτυξη της εξωστρέφειας της ελληνικής βιομηχανίας, η οποία στην παρούσα φάση της παγκόσμιας συγκυρίας έχει κάθε λόγο να ακολουθήσει τα χνάρια και τις ηθικές αρχές μιας όντως μεγάλης κυρίας του επιχειρείν και όχι μόνο στην Ελλάδα.
Ποιά ήταν η Καίτη Κυριακοπούλου
H Καίτη Κυριακοπούλου γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1922, μεγάλωσε στην Αγγλία και Γαλλία κι έφτασε, στα 13 της, στην Ελλάδα. Σπούδασε Μαθηματικά και Φυσική, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο Mount Holyoke της Μασσαχουσέτης. Εξήντα χρόνια αργότερα, τιμώντας το συνολικό της έργο, το πανεπιστήμιό της, της απένειμε το degree Doctor of Humane Letters honoris causa.
Γύρισε στην Ελλάδα το 1950, παντρεύτηκε τον Πάρι Κυριακόπουλο και απέκτησε δύο παιδιά, τον Οδυσσέα και την Φλωρίκα. Με τον θάνατο του πατέρα της, το 1970, ανέλαβε την διοίκηση των οικογενειακών επιχειρήσεων Βωξίται Παρνασσού, Αργυρομεταλλευμάτων & Βαρυτίνης και Αδελφοί Ηλιόπουλοι. Στη διάρκεια της επιχειρηματικής της πορείας έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα για τις τοπικές κοινωνίες όπου δραστηριοποιούνταν οι εταιρείες, δημιουργώντας μεταξύ άλλων Μεταλλευτικά Μουσεία, Πολιτιστικά και Συνεδριακά Κέντρα, με στόχο την οικονομική και πολιτιστική τους ανάπτυξη.
Παραδίδοντας την διοίκηση των επιχειρήσεων στον γιο της Οδυσσέα, είχε την ευκαιρία να συνεχίσει το φιλανθρωπικό και πολιτιστικό της έργο, για το οποίο της έχουν απονεμηθεί δεκάδες διακρίσεις, ανάμεσά τους το γαλλικό παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, το ανώτατο βραβείο του Διεθνούς Ρόταρυ, ενώ είχε ανακηρυχτεί «Γυναίκα της Χρονιάς» από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Βιογραφίας.
Όπως επισημαίνεται στη σχετική ανακοίνωση, εκείνο που περισσότερο, ίσως, από οτιδήποτε άλλο, σκιαγραφεί την Καίτη Κυριακοπούλου είναι το περιστατικό, που συνέβη κατά την πρώτη της επίσκεψη στα μεταλλεία βωξίτη. Ζήτησε να επισκεφθεί μια υπόγεια στοά -και άκρα σιωπή έπεσε στους μηχανικούς που την συνόδευαν. Τελικά, ο πιο θαρραλέος από αυτούς προσπάθησε να εξηγήσει ότι εθεωρείτο μεγάλη γρουσουζιά το να μπει μια γυναίκα στη γαλαρία. Η Καίτη Κυριακοπούλου απάντησε: «Κύριοι, εγώ δεν είμαι μια γυναίκα, είμαι η διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας. Αν θέλετε, έρχεστε μαζί, εγώ πάντως μπαίνω».
