Στα πλαίσια του 49ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων – Ζάππειο Μέγαρο, καθώς και ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.), παρουσιάστηκε ένα μοναδικό αφιέρωμα που έλαβε χώρα με φόντο τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Σε αυτή την τόσο σημαντική πολιτιστική εκδήλωση, συναντήσαμε τον Συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγο  στις εκδόσεις 24 Γράμματα στα περίπτερα 144-146. Ο συγγραφέας μας παρουσίασε τα δικά του πνευματικά πονήματα.

Υπατία: 11η έκδοση, ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αφηγείται την ζωή και το έργο της αλεξανδρινής φιλοσόφου Υπατίας. Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος είναι ο  πρώτος Έλληνας συγγραφέας που έκανε την αλεξανδρινή φιλόσοφο «Υπατία» μυθιστόρημα. Το έργο του παρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας.

Μεθοδολογία δημιουργικής γραφής:  Ένα ιδιαίτερα καινοτόμο και εύχρηστο βιβλίο που περιέχει κανόνες για τη συγγραφή και την ανάγνωση λογοτεχνικού έργου μέσα από θεωρία, υποδείγματα και ασκήσεις.

Πίστη και περηφάνια: Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που ζωντανεύει την ανθρώπινη μοίρα στη μεσοπολεμική εποχή στην Αθήνα του  1930. Κεντρική ηρωίδα η Ζωή Μαρία Μοντανάρι, ζει με την οικογένειά της τον μεσοπόλεμο γεμάτη στιγμές ευτυχίας μέχρι την κήρυξη του 2ου παγκόσμιου πολέμου και τα πέτρινα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Οι δύσκολες συνθήκες και οι τεράστιες ευθύνες της στερούν το δικαίωμα να ονειρεύεται. Μια φονεμένη αρχή κι ένα εφηβικό τέλος την οδηγούν στην πρόωρη ενηλικίωση. Ασυμβίβαστη, στην κόλαση που φανέρωνε η ζωή, αψήφησε τη σκιά της μοίρας που την ακολουθούσε στρέφοντας το βλέμμα της στον ουρανό, ώσπου ήρθε ο έρωτας να ανατρέψει τα πάντα στη ζωή της.

O Δημήτρης Βαρβαρήγος συμμετείχε στην έκδοση της Διεθνούς Επετειακής Ανθολογίας “200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821”, από την Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών-Καλλιτεχνών με την ευγενική χορηγία του Υπουργείου Πολιτισμού με το πεζοποίημα

“ΕΛΛΗΝΑΣ – ΣΠΕΡΜΑ ΘΕΩΝ – 1821”

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σε γυναίκα. Για σε παρθένα κόρη

Στέγνωσε ο τόπος… Στους χρόνους μαράθηκε

Στην κόψη τ’ ατσαλιού μάτωσαν οι αιώνες

Μαύρες ψυχές… πόρτες αμπαρωμένες

Άδικη μοίρα… Ακόμη ένα παλικάρι ζήλεψ’ ο χάρος

«Για ειδές καιρό που διάλεξε»

Ωωω καημέ… Πικρά μαντάτα για τον Διάκο.

Αλύχτησε η ζωή, στο μαύρο του θανάτου

Σκοτείνιασε ο ήλιος… Στο αίμα πνίγηκε η γης

Ωιμέ , μοίρα ανέντροπη του Άδου προσευχή

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σε γυναίκα. Για σε παρθένα κόρη.

Έρεβος είν’ η σκλαβιά και δεν τήνε αντέχω

Στα κορφοβούνια κρύφτηκε η μέρα

Στα μαύρα σκοτάδια ράγισε η πέτρα… Εσκίσθει το βουνό από οργή

Μα οξυγόνο εγένικε η λευτεριά… Γεμίσανε τα στήθια τόλμη

Το αίμα χόχλασε στις φλέβες… λάβα εχύθει

Άλυκα στεφάνωσε τον ήλιο με δάφνινο στεφάνι

Ιαχές αφύπνισαν τον τόπο των νεκρών

«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη»

Οι καιροί, σθένος φουντώσανε με αντρεία και μία μόνο λογική

πως άλλη μοίρα δεν υπάρχει η λευτεριά να αποκτηθεί

Φωτά… Στάχτη… Θειάφι… Μαχαίρι… Τσεκούρι… Βόλι.

Ν’ αστράψει ο Αυγέρινος. Χορό να στήσει η πούλια

Κι Εγώ… Εγώ

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σε γυναίκα. Για σε παρθένα κόρη

Μαχαίρι στο μαχαίρι να χτυπήσω

Το ριζικό ν’ ακολουθήσω που ‘ναι από πριν γραμμένο

Αρχαίος Έλληνας ταγμένο πεπρωμένο

Στη φούχτα ν’ αδράξω το ατσάλι… ατρόμητα να ξεχυθώ στη μάχη

Στο θάνατο πως δεν τονε φοβάμαι να μηνύσω

Για μιαν αγάπη να χαθώ… Για μια πατρίδα Ελλάδα

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σέ γυναίκα. Για σέ παρθένα κόρη

Εγώ… εγώ… να είμαι αυτός που στις καρδιές σας ειρήνη να χαρίσει

Να ξαναγεννηθεί ο άγιος τόπος της Ελλάδας

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σε γυναίκα. Για σε παρθένα κόρη

Τουρκιάς μαστίγιο να μην αφήκω τις ψυχές σας άλλο να ματώσει. Μήτε κορμιά παρθένων να βιάσουν… Μήτε να σφάξουν με μαχαίρια. Στήθη, Λαιμούς, και Σωθικά

Τα μεδουλάρια τοιμάστε γεμάτα μπαρούτι άγιο να αρματωθώ

Και για θεό… το καριοφίλι ν’ ασπαστώ… να γονατίσω σαν νάναι ο τίμιος σταυρός

Στις φούχτες στιβαρά να σφίξω σπαθί αντρωμένο… Και να φωνάξω στην πύλη του Άδου… Δεν σε φοβάμαι Χάρε… Δεν σε φοβάμαι Τούρκε… Κι αν είν γραφτώ μου ν’ αποθάνω… μεσ’ την φωτιά και την αντάρα… Λύτρωση της φυλής μου θα ‘ναι τύραννε… Χάρε… πίστεψε με

Ειρήνη να φωνάξω και σε πατρίδα λεύτερη, να ζήσω. Για σένα πατρίδα.

«Ορκιζόμεθα δε προπάντων ότι, μεταξύ ημών και των τυράννων της πατρίδος μας, το πυρ και ο σίδηρος είναι τα μόνα μέσα της διαλλαγής και τίποτε άλλο»

Για σένα μάνα. Για σένα αδερφή. Για σε γυναίκα. Για σε παρθένα κόρη

Για σε μήτρα ζωής… Πατρίδα αγαπημένη.

 

 

Στιγμιότυπα από την συνάντηση με τον Συγγραφέα μας Δημήτρη Βαρβαρήγο.

   Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος και ο εκδότης Γεώργιος Δαμιανός από τις εκδόσεις 24 Γράμματα

Πληροφορίες για τον συγγραφέα μας θα βρείτε στην biblionet:

https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=23660

Ευχόμαστε στον συγγραφέα μας καλοτάξιδα τα βιβλία του!

Επιμέλεια Ρεπορτάζ

Μίνα Μπουλέκου, Αρθρογράφος  Active News, Μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων 

Παναγιώτης Σφαέλος, Δημοσιογράφος – Διευθυντής Active News, Μέλος ΔΣ & Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων