Η εκπομπή μας, «Αποστολή», αυτή τη φορά ταξιδεύει σε μία από τις ωραιότερες πόλεις της Αργολικής γης, από τις οποίες περνά ολόκληρη η ιστορία του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους, το ιστορικό Ναύπλιο. Η πολιτιστική του αλυσίδα ξεκινάει από τα προιστορικά χρόνια, μέχρι και τη Βυζαντινή εποχή, όπου Φράγκοι, Ενετοί, και Τούρκοι άφησαν τα σημάδια τους, επιφυλάσσοντας στους σημερινούς επισκέπτες μία μεγαλοπρεπή υποδοχή.
Όπως αναφέρει ο Περικλής Μπελίτσος, ένας από τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές του Mediterranean Yacht Show, καθιστά το ιστορικό Ναύπλιο μέσα από την παγκόσμια ατζέντα του yachting έναν αναμφισβήτητα διεθνή πολυτελή προορισμό.
Η Κλέλια στο ηλιόλουστο Ναύπλιο.
«Κάπως έτσι και εμείς… με σκοπό να εξερευνήσουμε περισσότερα… σαλπάραμε την επόμενη μέρα για μία ολοήμερη ιστιοπλοική κρουαζιέρα στον Αργολικό κόλπο παρέα με την Έλενα Τασσοπούλου και τον πατέρα της Θοδωρή».
Ομολογώ πως η έρευνά μας για την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού Σοφίας Ελευθεριάδη Πιτσάκη (η οποία έκλεψε τις εντυπώσεις), εξέπληξε ακόμη και τους ντόπιους, όταν κατά τη γνωριμία μας με τον κ. Ρόζη, ο οποίος ασχολείται επί χρόνια με την τυροκομία, μας οδήγησε στα μονοπάτια ενός ξεχωριστού περιπατητικού φαραγγιού, κατάλληλου για τους λάτρεις της άγριας φύσης.
Για τον κ. Ρόζη, οι μνήμες αναβιώνουν στην αγκαλιά του παππού του Γεώργιου Ρόζη, όταν το 1951 έκανε τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα, θέτοντας τις βάσεις της παράδοσης της τυροκομικής τέχνης στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του όρου Αραχναίου Αργολίδος, όπου οι κάτοικοι ακόμη και σήμερα, ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη γεωργία, και τη συγκομιδή εποχιακών προϊόντων.
Αυτές οι νοστιμότατες παραδοσιακές Γκόγκες που γευτήκαμε «φτιαγμένες από αγνά υλικά όπως παλιά» φτάνουν με υψηλή ποιότητα στο πιάτο μας, όπως και πολλά άλλα φρέσκα ζυμαρικά, αφού παράγονται στο Γνήσιο εργαστήρι ζυμαρικών της οικογένειας Κόλλια από αγνά υλικά του κάμπου, όπως τα ντόπια παραγόμενα φρέσκα αυγά και το αγελαδινό γάλα που χρησιμοποιούνται μαζί με το αλεύρι και το σιμιγδάλι στην καθημερινή παραγωγή.
Λένε πως από τον τόπο ανακαλύπτει κανείς τον άνθρωπο. Η δική μας αποστολή κάθε φορά είναι να ανακαλύπτουμε μέσα από τον άνθρωπο τον τόπο. Αν προσωποποιήσεις τη φημισμένη παραγωγή πορτοκαλιών της Αργολίδας στο πρόσωπό της, θα δεις μία δεμένη οικογένεια, αυτή των επιχειρηματιών και των παραγωγών του τόπου, που μέσα τους κρύβεται από την αρχή της συνδημιουργίας τους ο σεβασμός προς τον άνθρωπο, την ομαδικότητα, τον κάμπο, τον κάθε μικρό καλλιεργητή, και κατέχει την υψηλή ποιότητα.
Ο Αλέξανδρος Χριστοδούλου, γνωστός για την έντονη κοινωνική του δράση, μας εξηγεί μέσα από μία κατάθεση ψυχής πώς «ο διαβήτης« στάθηκε στη ζωή του η αφορμή να προσφέρει στον καταναλωτικό κοινό την ύψιστη ποιότητα ενός πορτοκαλιού μέσω της παραγωγής χυμών «δίχως προσθήκη ζάχαρης», τονίζοντας πως πέρα από τη διατροφική του αξία είναι τόσα τα οφέλη αυτού του εσπεριδοειδούς, που η Ελληνική γη οφείλει να νιώθει περήφανη για την «πορτοκαλί μητρότητά της.«
Χαμογελαστός, ταπεινός, αυθόρμητος, με χιούμορ και ισχυρή ενσυναίσθηση, μας μεταφέρει δια του λόγου στην αξία της ομαδικότητας, της ισότητας των δύο φύλων, αλλά και της άρρηκτης σχέσης ανάμεσα στους μικρούς παραγωγούς και το «επιχειρείν»: «Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει, αλλά μια φωτιά που πρέπει να ανάψει».
Στην περίπτωση της οικογένειας Χριστοδούλου, αυτή η φωτιά, «η σπίθα των οραμάτων της,« ανάβει με το πέρασμά της κάθε έναν από εμάς που αναζητάει «το Εύ ζείν».Στην πρώτη πεντάδα της Ευρωπαϊκής παραγωγής βρίσκεται σταθερά η Ελληνική ντομάτα. Οι Έλληνες παραγωγοί του Αργολικού κάμπου, όπως ο κος Πιτσάκης, καταβάλλουν με μεράκι μεγάλες προσπάθειες μέσα από τις σύγχρονες μεθόδους των θερμοκηπίων για να διατηρήσουν το πλεονέκτημά της, βελτιώνοντας αφενός τις καλλιεργητικές πρακτικές και αφετέρου ενισχύοντας το εξαγωγικό πρόσημο του προϊόντος.
Δίνοντας την εντύπωση ότι θέλει να κρυφτεί από το ανθρώπινο μάτι, στις ρίζες ενός γυμνού βράχου είναι κουρνιασμένο το πανέμορφο μοναστήρι της Αγίας Μονής, αφιερωμένο στη ζωοδόχο πηγή. Μέσα στο ναό, η εικόνα του Φανερωμένου Χριστού έχει τη δική της θαυμαστή ιστορία. Βρέθηκε το 1920 πίσω από το ιερό της εκκλησίας από τον Ελληνοαμερικάνο Θεόδωρο Ρογκόπουλο, ο οποίος έφτασε στο Ναύπλιο ύστερα από όνειρο που είχε δει και έφερε στο φως την εικόνα. Χτισμένο από τον επίσκοπο Άργους και Ναυπλίου Λέοντα στα μέσα του 12ου αιώνα, αποτελεί στις μέρες μας ησυχαστήριο, ένα από τα λίγο διατηρημένα δείγματα βυζαντινού ναού, το οποίο κατοικείται από 10 φιλόξενες μοναχές, στα πρόσωπα των οποίων αντικρίζει κανείς την πραότητα και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, όταν «λύνει μέσα της τα δεσμά με τα ανθρώπινα πάθη».
«Ο επίλογος του υπέροχου ταξιδιού μας στο Ναύπλιο, όπου διαμείναμε στο δημοφιλές «3SIXTY», στο «CASTELLANO», αλλά και στο νεοφερμένο «OPALSUITES», δε θα μπορούσε παρά να μας βρεί στο τραπέζι της ιστορικής ψαροταβέρνας-εστιατορίου «ο ΑΡΑΠΑΚΟΣ», μαγειρεύοντας τη χαρακτηριστική τους «ψαρόσουπα», την οποία μαζί με άλλες νοστιμότατες γεύσεις, βαστάνε όλα γερά στις ρίζες τους, την αληθινή γενιά της παράδοσης: από τον Γιώργο Αραπάκο μέχρι και σήμερα, τα παιδιά του Δημήτρη και Κώστα!
Για περισσότερα ακολουθήστε την Κλέλια και τα ταξίδια της στο Instagram @apostoli_mission.
